کدام سیاره ها برای زندگی بهتر از زمین هستند؟! - وبلاگ کوجی هامی

به گزارش وبلاگ کوجی هامی، وجود آب مایع مناسب برای زندگی است، بنابراین چنین سیاراتی می توانند شرایط قابل سکونت و زیستگاه های عجیب و غریب را برای شاید حتی 8 میلیارد سال فراهم نمایند.

یک مطالعه تازه نشان می دهد که ابرزمین های خارج از منظومه شمسی که غنی از هیدروژن یا هلیوم هستند، ممکن است حتی از سیاره خودمان قابل سکونت تر باشند.

به گزارش دیلی میل، محققان می گویند سیارات فراخورشیدی صخره ای با اتمسفر تحت سلطه هیدروژن و هلیوم، سطوحی به اندازه کافی گرم دارند که میزبان آب مایع باشند.

وجود آب مایع مناسب برای زندگی است، بنابراین چنین سیاراتی می توانند شرایط قابل سکونت و زیستگاه های عجیب و غریب را برای شاید حتی 8 میلیارد سال فراهم نمایند. مطالعه تازه به وسیله محققان دانشگاه زوریخ سوئیس مدیریت و امروز (دوشنبه) در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.

آن ها می گویند که این سیارات به احتمال زیاد شباهت بسیار کمی به سیاره ما دارند و ممکن است در فشار های بسیار بالا میزبان موجودات زنده باشند.

نویسندگان گفتند: زندگی در نوع سیاره ای که در این اثر شرح داده شده است، در شرایط بسیار متفاوتی از زندگی روی زمین است. فشار های سطحی در نتایج ما در حدود 100 تا 1000 بار (یکا) بوده که این اندازه فشار در کف اقیانوس ها است.

میلیارد ها سال پیش، کیهان اولیه تنها حاوی گاز های هیدروژن و هلیوم بود که به آسانی در مواد تشکیل دهنده سیاره اطراف ستارگان جوان، مانند خورشید ما، در دسترس بودند. بنابراین، تمام سیارات اتمسفر هایی را ایجاد کردند که تحت سلطه این دو عنصر بود، از جمله زمین.

راویت هلد، نویسنده این مطالعه در دانشگاه زوریخ می گوید: زمانی که این سیاره برای اولین بار از گاز و غبار کیهانی شکل گرفت، جوی متشکل از هیدروژن و هلیوم را جمع آوری کرد؛ جوی به اصطلاح اولیه.

با این حال، سیارات صخره ای از جمله زمین در طول توسعه خود این جو اولیه را به نفع عناصر سنگین تری مانند اکسیژن و نیتروژن از دست دادند. سیارات دیگر پرجرم تر، می توانند اتمسفر اولیه بسیار بزرگ تری را جمع آوری نمایند که در بعضی موارد آن ها قادر هستند به طور نامحدود آن را حفظ نمایند.

هلد در این باره می گوید: چنین جو های اولیه بزرگ می توانند اثر گلخانه ای ایجاد نمایند؛ بسیار شبیه جو زمین امروزی؛ بنابراین ما می خواستیم بدانیم که آیا این جو ها می توانند به ایجاد شرایط لازم برای آب مایع یاری نمایند، یا خیر.

برای این مطالعه، تیم نزدیک به 5000 سیاره فراخورشیدی را مدل سازی کرد که بعضی از آن ها محدود به ستاره خود و بعضی شناور بودند و توسعه آن ها را در طول میلیارد ها سال شبیه سازی شدند.

محققان نه تنها ویژگی های جو سیارات، بلکه شدت تابش ستارگان مربوطه و بعلاوه گرمای داخلی سیارات را که به بیرون تابش می نمایند، در نظر گرفتند. در حالی که روی زمین، این گرما تنها نقشی جزئی برای شرایط روی سطح دارد، اما می تواند در سیاراتی با اتمسفر اولیه بزرگ تر، سهم بیشتری داشته باشد.

یافته ها نشان می دهد که بسته به جرم سیاره و فاصله آن از ستاره اش، این سیارات می توانند محیطی سطحی معتدل را تا 8 میلیارد سال حفظ نمایند؛ به شرطی که جو به اندازه کافی ضخیم باشد؛ بین 100 تا 1000 برابر ضخیم تر از زمین.

ماریت مول لوس، دانشجوی دکترا و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: آنچه که ما دریافتیم این است که در بسیاری از موارد، جو های اولیه به علت تشعشعات شدید ستارگان، به ویژه در سیاراتی که نزدیک به ستاره خود هستند، از بین رفته است.

اما در مواردی که اتمسفر باقی می ماند، شرایط مناسب برای آب مایع می تواند ایجاد گردد. شاید مهم تر از همه، نتایج ما نشان می دهد که این شرایط می تواند برای دوره های زمانی بسیار طولانی مثلا تا ده ها میلیارد سال ادامه داشته باشند.

محققان می گویند ابزار هایی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب که در حال حاضر در فضا است و تلسکوپ بسیار بزرگ (ELT) که در حال توسعه است، باید اطلاعات بیشتری در خصوص نشانگر های زیستی در جو سیارات فراخورشیدی به ما نشان دهد.

منبع: همشهری آنلاین