مسافر سبز گیلان
به گزارش وبلاگ کوجی هامی، می گویند زمان شاه اسماعیل صفوی بود که سید محمد یمنی(ع)، سوار بر مرکبی یکه و تنها، از زادگاهش راهی سرزمین ایران شد. اما کمتر کسی می داند که چرا این امامزاده، راه شمال در پیش گرفت و به لاهیجان که رسید، ماندگار دیار سرسبز و آبادی در آن سوی کوه های طبرستان شد. از اینکه در این جهت چه حوادثی را پشت سر گذاشت، دقیقاً چیزی نمی دانیم. تنها روایت است که سید، دختری از خاندانی دیندار از اهالی لاهیجان را به همسری گرفت
مسافر سبز گیلان
نویسنده: فاطمه علی اصغر
بارگاه امامزاده سید محمد یمنی(ع) روستای لیچاء، بنایی پر از زیبایی و تواضع
می گویند زمان شاه اسماعیل صفوی بود که سید محمد یمنی(ع)، سوار بر مرکبی یکه و تنها، از زادگاهش راهی سرزمین ایران شد. اما کمتر کسی می داند که چرا این امامزاده، راه شمال در پیش گرفت و به لاهیجان که رسید، ماندگار دیار سرسبز و آبادی در آن سوی کوه های طبرستان شد. از اینکه در این راستا چه حوادثی را پشت سر گذاشت، دقیقاً چیزی نمی دانیم. تنها روایت است که سید، دختری از خاندانی دیندار از اهالی لاهیجان را به همسری گرفت و بعد از آن راهی غرب دریای مازندران شد و در حوالی منطقه لشت نشاء و در روستایی که امروز به لیچاء معروف است تا آخر عمر ماندگار شد. شهره است امروز امامزدگانی که در شهر لاهیجان به نام سید محمد(ع) و سید احمد یمنی(ع) شناخته می شوند از نسل امام موسی بن جعفر (ع) و از نوادگان این امامزاده هستند. همان مردی که بعد از وفات، مزارش زیارتگاه شد. بنایی که هنوز پس از گذر سال های سال، نقاشی های جان گرفته بر پیکر آن، حرف های بسیاری از کربلا و قیامت دارد.در آستان دوست
همانند بسیاری از امامزاده هایی که در روستاهای ایران خانه عاقبت دارند، امامزاده سید محمد(ع) نیز آرامگاهی ساده و بی ریا دارد و اهالی می توانند چند دقیقه ای آنجا خلوت نمایند. اینجا نه از کاشی های معرق ترکان سلجوقی خبری هست و نه از تفرعن هست و نه از تفرعن معماری مغول ها، یک آرامگاه در وسط که با پارچه ای سبز پوشانده شده و نقاشی های دیواری زیبا احاطه اش نموده اند.نکته
سلام صبحگاهی
آرامگاه امامزاده سید محمد یمنی (ع) به واسطه دودری که در شمال و جنوبش طراحی شده، یکی از اصلی ترین مکان های تردد مردم به شمار میرود. اهالی هر روز صبح ضمن سلام دادن به امامزاده از درون آن می گذرند؛ تمثالی از ادامه رابطه صمیمی صاحب بقعه با مردمی که شش قرن پیش او را با آغوش باز پذیرفتند.چطور برسیم؟
کوچ تا کوچصفهان
بهتر است برای رسیدن به لیچاء به جای رفتن تا رشت به کوچصفهان بروید
- اگر از تهران قصد رسیدن به بارگاه امامزاده یمنی را داشته باشید، ابتدا باید وارد آزاد راه قزوین- رشت بشوید و راهتان را تا امامزاده هاشم (ع) ادامه دهید. از آنجا وارد دو راهی سنگر شوید، بعد از سنگر راستا مستقیم را به سمت کوچصفهان ادامه دهید. از کوچصفهان تا لشت نشاء، 10 دقیقه بیشتر راه نیست. در لشت نشاء هم از هر کسی که بپرسید، راستا روستای لیچاء را نشان تان می دهد. جاده فرعی لیچاء سمت چپ ابتدای جاده لشت نشاء به آستانه اشرفیه قرار گرفته است. این جاده فرعی کمی پر پیچ و خم است و با وجود نزدیکی به لشت نشاء حدود یک ربع تا رسیدن به امامزاده راه دارید. اگر از لاهیجان قصد رفتن دارید، باید اول به آستانه اشرفیه بروید و از آنجا هم وارد جاده لشت نشاء شوید. پنج، شش کیلومتر مانده به لشت نشاء تابلوی سمت راست، جاده فرعی روستای لیچاء را نشان تان می دهد.چه می بینم؟
بارگاه نقاشی شده
نقاشی های زیبای این امامزاده همان چیزی است که مسافران را از شهرهای دور به اینجا می کشاند. نقش هایی به جا مانده از دوره قاجار که مضامینی از واقعه کربلا و روز رستاخیز دارد.- بنای بارگاه: امامزاده دارای بقعه ای کوچک است. بنایی با پلانی ساده از گونه معماری اسلامی- ایرانی. بنایی چهار ضلعی که هر ضلع آن ایوان دارست و هر ایوان، چهار ستون دارد با سقفی از چوب و سفال باستان شناسانی که روی آثار تاریخی روستای خوش آب و هوای لشت نشاء مطالعه نموده اند، می گویند که قدمت این بنا به دوره قاجار بر می شود که سال 1382 در لیست آثار ملی به ثبت رسید. بنا در حیاطی است سرسبز که گورستانی کوچک دارد. اولین خشت های این بنا را اهالی همین روستا کار گذاشته اند اما امروز سنگ، جایگزین سفال ها و آجرهای فروریخته بنا شده است.
- نقاشی های بقعه: اصلی ترین ویژگی این بنا، نقاشی های دیواری آن است که بخش عمده ای از آنها از بین رفته اند اما حتی بقایای اندک، ترک خورده و رنگ و رو رفته آن هم، زیبایی متفاوتی به آرامگاه این امامزاده بخشیده است. نقاشی های بارگاه این امامزاده هم همانند عمر بنای آن، به دوران قاجار می رسد. تصاویری از ماجرای کربلا، معراج پیامبر (ص)، پل صراط و روز قیامت بر دیوارهای داخلی و بیرونی این بنا به وسیله یک نقاش گیلانی معروف اواخر دوره قاجار نقش خورده. کارشناسان میراثی معتقدند که این بنا به خاطر داشتن همین نقاشی ها در منطقه گیلان منحصر به فرد شده است؛ چرا که بناهای نقاشی شده مثل این را تنها در شرق گیلان می توانید ببینید و این تنها بنایی در مرکز گیلان است که چنین شکل و شمایلی دارد.
- معبر روزانه: بقعه امامزاده سید محمد(ص) هم همانند بسیاری از معماری های ایرانی- اسلامی که سبقه صفوی دارند و در دوران قاجاریه، شکل و شمایل کنونی خود را یافته اند، ترکیبی از طبیعت و معمای را در خود جای داده است. پنجره های بزرگ عمارت، در چوبی آن و حتی منفذهایی که از سقف و دیوارها، نور را به داخل بنا می آورند، روزنه هایی هستند که طبیعت به واسطه آنها به داخل بنا آمده. علاوه بر این، صحن و محوطه اطراف بنا به نوعی طراحی شده که مردم محلی با آن بیشترین ارتباط را برقرار می نمایند؛ بنابراین اصلاً توقع نداشته باشید که با یک بنای تاریخی و منزوی روبه رو شوید.
منبع: نشریه سرزمین من، شماره 7
منبع: راسخون