تصاویر باورنکردنی ، کوتاه قامتان ایرانی بهترین تعمیرکاران هواپیما ، تعمیرات باک هواپیمای معروف سی، 130 با کمک ریزنقش ها! - وبلاگ کوجی هامی

به گزارش وبلاگ کوجی هامی، باورش مشکل بود اما وقتی سرنخ را گرفتیم، سر از منطقه هوایی مهرآباد درآوردیم و دیدیم این کوچولوهای زبر و زرنگ، کمک متخصص هایی هستند که به راحتی به هرقسمتی از هواپیما که دست دیگران به آنجا نمی رسد، وارد می شوند و خرابی هواپیما را تعمیر می کنند.این گزارش سال 1388 در هفته نامه خبرنگاران سرنخ منتشر شده است.

به گزارش وبلاگ کوجی هامی، بیشتر آنها خیلی اتفاقی وارد این کار شده اند. برای اینکه از راز و رمز کارشان با خبر شویم به محل کار آنها رفتیم و از کارشان پرسیدیم. آدم کوچولوها در مهرآباد 3 نفرند. نصیری 36 ساله با 130 سانتی متر قد، قدیمی ترین کمک متخصص منطقه هوایی مهرآباد است.

او قبل از اینکه وارد این حرفه شود، در یکی از شهرستان های شمالی کشور تعمیرکار موتورسیکلت بوده؛ چند سال قبل یکی از دوستانم به نام محمدباقر قربانی که مدت ها بود در قسمت تعمیرات هواپیما کار می کرد، به سراغم آمد و پیشنهاد کرد در نیروی هوایی ارتش استخدام شوم. من هم که دنبال یک کار ثابت می گشتم قبول کردم وبعد از گذراندن امتحان وتست ورزش استخدام شدم. اما این آخرکار نبود چرا که برنامه 2ساله آموزش هایم تازه از آن موقع شروع شد. خلاصه، دوران آموزشی هم تمام شد و من یک کمک متخصص شدم.

کوچولوهای متخصص

چند روزی از استخدام نصیری در نیروی هوایی ارتش نگذشته بود که دوستش محمد باقر در 61 سالگی بازنشسته شد و او وظایفش را به عهده گرفت. نصیری که در ارتش رتبه اداری اش ستوان یکم است، متاهل است و یک دختر 8ساله دارد؛ دخترم هروقت هواپیمایی را در آسمان می بیند می گوید هواپیمای بابا آمد.

در شرایطی که کشورمان به دلیل تحریم های مالی نمی تواند قطعات هواپیما را وارد کند، کار نصیری و دوستانش بیشتر شده. چرا که در ایران متخصصان سعی می کنند هر قسمتی از هواپیما را که خراب شد به خوبی تعمیر کنند. نصیری و دوستانش این کار را از افرادی که جثه بزرگ تری دارند خیلی زودتر انجام می دهند؛ به این دلیل که آنها خیلی راحت وارد فضای تنگ باک هواپیما می شوند و تعمیرات را ساده تر و سریع تر انجام می دهند اما تکنسین هایی که قد معمولی دارند نمی توانند به این قسمت ها وارد شوند و ناچارند قسمت هایی را که نشتی دارند از هواپیما جدا کنند و بعد به تعمیر آن بپردازند.

من بچه نیستم!

مدت زیادی از استخدام من در نیروی هوایی ارتش نگذشته بود که به همراه یکی از دوستانم که افسر مافوقم بود، ماموریت پیدا کردیم به فرودگاه مشهد برویم و هواپیمایی را که به تازگی تعمیر شده بود بررسی کنیم. وقتی که وارد فرودگاه شدیم، یکی از مسؤولان فرودگاه مشهد که از قبل افسر همراه مرا می شناخت به استقبال ما آمد و با دیدن من دستی به سروصورتم کشید و گفت عموجان چطوری؟ با بابا آمده ای ماموریت!؟.

آنجا بود که دوستم زد زیر خنده و مرا به عنوان تکنسین هواپیما معرفی کرد. از اینکه من را با یک کودک خردسال اشتباه گرفته بودند کمی ناراحت شدم اما بعد از چند ساعت، همه چیز را فراموش کردم.

ناماعیل آتش پنجه با 126 سانتی متر قد، یکی دیگر از کوچولوهای مهرآباد است. او که قبل از آشنا شدن با این حرفه، آکروبات باز و هنرمند بود، هیچ وقت نمی توانست فکرش را بکند که وقتی در یک مجلس مشغول اجرای نمایش آکروبات است، یکی از مسؤولان ارتش او را ببیند و به او پیشنهاد استخدام درنیروی هوایی را بدهد؛ بعد از شنیدن این پیشنهاد خشنود شدم چون مدت ها بود دنبال یک کار مناسب و دائمی می گشتم تا به زندگی ام سرو سامانی بدهم و ازدواج کنم.

کمک متخصص ها بعد از اینکه به کمک هم یک جعبه ابزار را زمین گذاشتند ابزارهایی را که احتیاج دارند درکیف های کوچکی قرار

می دهند تا حمل آنها برایشان آسان شود

سرانجام بعد از استخدام در نیروی هوایی و پشت سر گذاشتن 20 مرنام خواستگاری، توانستم همسر مورد علاقه خود را پیدا و با او ازدواج کنم. رتبه اداری آتش پنجه، ستوان سوم است و یک پسر 2ساله دارد.

حمید رضا شیری، یکی دیگر از کمک متخصصان منطقه هوایی مهرآباد است. او قبل از اینکه وارد ارتش شود در بیش از 50 فیلم سینمایی، سریال و تئاتر بازی کرده بود اما از وقتی به واسطه دوستانش با این کار آشنا شده، از این حرفه خوشش آمده و به استخدام نیروی هوایی ارتش درآمده است؛ از بچگی دوست داشتم همیشه در اوج باشم. وقتی می دیدم هواپیماها همیشه در اوج آسمان هستند از دیدن آنها لذت می بردم. به این دلیل وقتی این کار را به من پیشنهاد کردند نتوانستم جواب منفی بدهم.

حمیدرضا که یک دختر 6 ساله دارد، هر روز ساعت5:30 صبح از خواب بیدار می شود تا در محل کارش حاضر شود. ساعت کاری آنها اگر برای هواپیمایی مورد اورژانسی پیش نیاید 8 صبح تا2 بعد از ظهر است.

تو باک گیر نکنی، پهلوون!

متخصص ها و افرادی که در قسمت تعمیر باک های هواپیما کار می کنند جان خودشان را کف دست گرفته اند. با آنکه 24 ساعت قبل از تعمیر باک های بنزین، آنها را تخلیه می کنند اما خطر انفجار و مسمومیت بنزین همیشه آنها را تهدید می کند. لی لی پوتی های مهرآباد و دوستانشان موقع کار باید از همراه داشتن هر وسیله ای که بتواند موجب ایجاد اصطکاک شود خودداری کنند. آنها لباس سفیدی از جنس کتان می پوشند که زیپ و دکمه ندارد. آنها حتی باید انگشتر، ساعت شان را هم دربیاورند چون موقع کار کردن روی باک هواپیما، یک جرقه مساوی است با انفجار!

باک هواپیمای سی 130 خیلی مارپیچ و تودرتوست به حدی که متخصصان و کمک متخصصانی که روی این باک ها کار می کنند در تمام طول کار به حالت سینه خیز رفت وآمد می کنند.

ورودی یکی از باک ها در تصویر با دایره قرمز رنگ مشخص شده است.

برای اینکه از حوادثی که لی لی پوتی ها و همکارانشان را تهدید می کند با خبر شویم، سراغ منصور هادیان فر- سرپرست شعبه فیول سی 130منطقه هوایی مهرآباد- رفتیم؛ تکنسین هایی که در قسمت تعمیر هواپیما کار می کنند با خطرات زیادی روبه رو هستند. آنجا مثل یک هزارتو می ماند و اگر راهت را گم کنی، توی باک گیرمی افتی!.

روال این طوری است که چند ساعت قبل از تعمیر هواپیما، باک های آن را تخلیه می کنند و بعد با فرستادن جریان هوایی که از نظر درجه حرارت با دمای باک فرق دارد، سعی می کنند بخارهای بنزین را از باک خارج کنند اما همیشه مقداری بخار بنزین در باک باقی می ماند؛ موقع تعمیر باک، تعمیرکارها به تیم های 3 نفره تقسیم می شوند و هر کدام از آنها وظیفه ای را به عهده می گیرند؛ یکی از آنها به داخل باک می رود، نفر دوم که متخصص گروه است جلوی باک می ایستد و مراقب تعمیر کاری است که داخل رفته. او هر چند لحظه یک بار با تعمیر کار صحبت می کند تا مطمئن شود همکارش در باک گیر نکرده یا مسموم نشده. نفر سوم هم مسؤول کنترل دستگاه هواست. با همه این اوصاف، گاهی اتفاق هایی می افتد.

محل قرار گرفتن باک های سوخت در میان بال های هواپیمای سی 130 با نقاط قرمز رنگ مشخص شده است.

هادیان فر می گوید: چند روز قبل، مشغول تعمیر باک یک هواپیما بودیم. یکی از بچه ها رفته بود داخل باک، من هم اوضاع را زیر نظر داشتم. بعد از چند دقیقه سوالی از او پرسیدم تا ببینم حالش خوب است یا نه اما او به جای جواب دادن به سوالم، شروع کرد به پرت وپلا گفتن. سریع فهمیدم همکارم دچار مسمومیت بنزین شده و حالش خوب نیست. از او خواستم بیرون بیاید وهوایی عوض کند اما او به جای خارج شدن داشت به سمت ته باک می رفت. تنها کاری که توانستم انجام بدهم این بود که سریع پایش را بگیرم و او را بیرون بکشم. از شدت بنزین گرفتگی رنگش پریده بود و لب هایش کبود شده بود اما خوشبختانه بعد از چند ساعت حالش خوب شد و ماجرا ختم به خیر شد.

تکنسین هایی که در این قسمت کار می کنند، در تمام طول کار به صورت سینه خیز داخل باک رفت وآمد می کنند. آنها هر دو ساعتی که کار می کنند، نیم ساعت استراحت می کنند تا حالشان جا بیاید.

هرسال هم به طور منظم از آنها آزمایش های کاملی گرفته می شود تا از مقدار سرب خون و اوضاع دستگاه گوارششان باخبر شوند. این تعمیرکاران کوتاه قامت که بیشتر اوقات در فضایی تنگ و تاریک کارمی کنند، برای حفظ سلامتی خود باید حداقل روزی 2لیوان شیر بخورند.

فنی ترین کاری که می شود برای این ریزنقش های زبر و زرنگ پیدا کرد، همین کار در قسمت تعمیرات باک هواپیمای سی-130 است

هرکول پرنده و بندانگشتی ها

هواپیمای ترابری هرکولس که بین نیروی هوایی بیشتر کشورها به اسب بارکش معروف است، این توانایی را دارد که 92 سرباز مسلح یا 64 چترباز یا 74 بیمار روی برانکارد یا 22 تن بار را جابه جا کند؛ اما در کشورمان این غول پرنده، رابطه محبت آمیز ای با لی لی پوتی ها پیدا کرده است؛ چراکه آنها به کمک متخصصان، به خوبی از عهده تعمیرات باک آن برآمده اند.

اگرچه آنها هم قد چرخ های هواپیما هستند ولی به خوبی از پس کارهایشان بر می آیند

ارتفاع در عقب هواپیما تا زمین برای کمک متخصص ها آنقدر بلند هست که آنها موقع خروج از هواپیما ادای چتر بازها را در بیاورند

همیشه یک متخصص به کار آنها نظارت می کند زیرا این کار خیلی حساس است و یک اشتباه کوچک در کار آنهامی تواند فاجعه بیافریند

عنوان

در قسمت تعمیرات باک هواپیما همه متخصص ها وکمک متخصص ها هم قسم شده اند درکمترین زمان وبه بهترین صورت هواپیما ها را تعمیرکنند

هریک از کمک متخصص هایی که در قسمت تعمیرات باک هواپیماکار می کنند جعبه ابزاری مخصوص به خود دارند که به تنهایی نمی توانند آن را جابه جا کنند