تداوم خیال پردازی در بودجه 99
به گزارش وبلاگ کوجی هامی، شواهد حاکی از این است که درست مثل سال گذشته، دولت در میزان درآمد های نفتی و صادرات نفت، بزرگنمایی می نماید.
به گزارش گروه مالی وبلاگ کوجی هامی، دولت باید هفته آینده، لایحه بودجه سال 99 را به مجلس ارائه کند. گرچه هنوز میزان صادرات نفت در لایحه بودجه سال آینده به طور رسمی اعلام نشده، اما شواهد حاکی از این است که درست مثل سال گذشته، دولت در میزان درآمد های نفتی و صادرات نفت، بزرگنمایی می نماید. حتی بعضی نمایندگان مجلس، اعداد بالاتر از 700 هزار بشکه در روز را برای برآورد دولت از میزان صادرات نفت در سال آینده، ذکر نموده اند.
خیال پردازی های نفتی دولت می تواند جراحی های ضروری بودجه ای را به تعویق بیاندازد و دود آن نیز به وسیله خلق پول و ایجاد تورم به چشم مردم خواهد رفت. در این نوشته، تبعات بزرگ نمایی درآمد های نفتی و اجتناب از اصلاح اساسی بودجه را آنالیز می کنیم. به گزارش مردم سالاری آنلاین، هر ساله سه عدد بسیار مهم به عنوان مبنای لایحه بودجه وجود دارد که تا حد زیادی، چشم انداز اقتصاد کشور در سال بعد را معین می نماید. این سه عدد که مبنای محاسبات درآمد های نفتی در لایحه بودجه هستند عبارتند از: قیمت نفت، برآورد دولت از صادرات نفت و نرخ دلار.
با توجه به این کشور در شرایط تحریمی واقع شده است، برآورد دولت از میزان صادرات نفت در سال آینده، اهمیت بسیار زیادی دارد و امسال مهم ترین عدد بودجه، برآورد دولت از میزان صادرات نفت در سال 99 خواهد بود. هنوز خبر رسمی در خصوص جزئیات لایحه بودجه 99 منتشر نشده است، اما شواهدی که در این رابطه بیان شده، نگران نماینده است.
علی اصغر یوسف نژاد، عضو هیأت رئیسه مجلس در این مورد گفته است: در شرایطی که صادرات نفت محدود است، قرار بود درآمد نفتی از بودجه حذف گردد، ولی این اتفاق نیفتاده و ظاهراً قیمت هر بشکه نفت در لایحه بودجه نیز 50 دلار دیده شده است و مجموع درآمد نفتی حدود 115 هزار میلیارد تومان پیش بینی شده است که این بدان معناست که ما باید 700 تا 800 هزار بشکه در روز صادرات داشته باشیم. محمد حسینی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس نیز گفته است که دولت میزان صادرات نفت در سال 99، 870 هزار بشکه در روز درنظر گرفته و بر این اساس، لایحه بودجه را بسته است.
اعدادی که واقعی نیستند
آمار رسمی میزان صادرات نفت ایران، به دلیل تحریم ها، مدت ها است که اعلام نمی گردد. با این حال، اظهارات مقامات دولتی نشان می دهد که صادرات نفت کشور به شدت کاهش یافته است.
اسحاق جهانگیری، معاول اول رئیس جمهور، در همین مورد روز گذشته گفته است: آمریکایی ها زیرساخت ها و زمینه هایی که در اقتصاد ایران مشخص نماینده بودند را تحریم کردند؛ نفت را تحریم کردند، اما نتوانستند صادرات نفت کشور را به صفر برسانند، ولی به هرحال با فشاری که وارد کردند حتی کشور های دوست ایران هم که تاکنون جزو نزدیک ترین کشور ها در ارتباط با ما هستند، تقریباً جرات اینکه از ما نفت بخرند را ندارند!
با وجود این که آمار دولتی در خصوص صادرات نفت ایران اعلام نمی گردد، اما بعضی از نهاد های بین المللی هنوز آمار فراوری نفت ایران را اعلام می نمایند. اوپک در آخرین گزارش خود، میزان فراوری نفت ایران را در ماه اکتبر سال 2019، 2 میلیون و 146 هزار بشکه در روز برآورد نموده است. از نفت خام فراوریشده در ایران، تقریباً 1.9 میلیون بشکه در روز آن خوراک پالایشگاه های داخلی می گردد. بنابراین، اگر گزارش اوپک را ملاک بگیریم، صادرات نفت ایران در ماه اکتبر، چیزی در حدود 246 هزار بشکه در روز بوده است.
منابع خارجی دیگری نیز میزان صادرات نفت ایران را حدود روزانه 300 هزار بشکه یا حتی کمتر برآورد نموده اند.
این اعداد با چیزی که دولت میخواهد در لایحه بودجه سال آینده بگنجاند، فاصله زیادی دارند و با توجه به شرایط فعلی، فرض صادرات بیش از 700 هزار بشکه نفت در روز، به هیچ وجه منطقی به نظر نمی رسد. در سال گذشته نیز دولت لایحه بودجه را با فرض هایی که بیشتر به خیال پردازی شبیه بود، بست.
دولت در سال گذشته، میزان صادرات نفت را در لایحه بودجه، 1.5 میلیون بشکه در روز برآورد نموده بود و بر همین اساس قانون بودجه سال 98 تصویب شد. بعد ها در تابستان امسال، وقتی دولت دید اعداد بودجه واقعی نیستند و امکان تحقق درآمد ها وجود ندارد، پشت در های بسته و دور از چشمان مجلس، در جلسه شورای عالی هماهنگی مالی سران قوا، بودجه امسال تغییر داده شد و میزان صادرات نفت، 300 هزار بشکه در روز، درنظر گرفته شد. حالا شواهد نشان می دهد که دولت دوباره و در شرایط سختتری، در حال تکرار اشتباه سال گذشته است.
تبعات خیال پردازی در خصوص درآمد های نفتی
می گویند بودجه، میثاق دولت و ملت است و این گونه نیست که یک فرض اشتباه در لایحه بودجه، تبعاتی به همراه نداشته باشد. برعکس، تبعات بزرگنمایی درآمد های نفتی می تواند بسیار زیاد باشد. با بزرگنمایی در خصوص میزان صادرات نفت و درآمد های نفتی، روی کاغذ مشکل کسری بودجه حل می گردد، اما در عمل هیچ تغییری ایجاد نمی گردد و حتی آمادگی مدیریتِ کسری بودجه در دستگاه های برنامه ریزی و اجرایی کشور ایجاد نمی گردد. اغراق در درآمد های نفتی، مسئله ای را حل نمی نماید، بلکه صرفاً مشکل ها را از دیده ها پنهان می نماید و آمادگی مواجهه با شرایط بحرانی را از بین می برد. در شرایطی که کشور در تحریم به سر می برد، کشور بیش از هر چیز دیگر به یک انقلاب مالیاتی احتیاج دارد.
بنیادها، آستان ها و شرکت های بسیاری در کشور معافیت مالیاتی دارند؛ شرکت هایی که در مناطق ویژه مالی و مناطق آزاد فعال هستند، از معافیت های مالیاتی طولانی مدت برخوردار هستند و به صادرنمایندگان مواد خام و معدنی نیز معافیت های غیرموجهی داده شده است. صنایع انرژی بر، از رانت انرژی بسیار بزرگی برخوردار هستند و صادرات بسیاری از این شرکت ها، مصداق صادرات مواد خام و نیمه خام، یا حتی صادرات یارانه انرژی است. مالیات بر عایدی سرمایه و انواع مالیات هایی که می توان بر ثروتمندان بست، در کشور وجود ندارد و ظاهراً قرار نیست حتی در این شرایط سخت تحریمی، انقلاب مالیاتی در اقتصاد کشور صورت گیرد.
خبر هایی که در خصوص لایحه بودجه 99 تاکنون منتشر شده، هیچ نشانه ای دالِ بر انقلاب مالیاتی با خود به همراه ندارد. در این شرایط، بزرگ نماییِ درآمد های نفتی تنها باعث خواهد شد، که دولت در مواجهه با غول کسری بودجه تنها به سراغ خلق پول و ایجاد تورم در آینده برود که هزینه این سیاست ها را مردم عادی خواهند پرداخت.
منبع: روزنامه مردمسالاری
منبع: خبرگزاری دانشجو