همین روزهاست که AFC یک کارمند در فدراسیون استخدام کند
به گزارش وبلاگ کوجی هامی، تهران (پانا) - مارک ویلموتس را می آورند چند 100 میلیارد می دهند و دو هفته بعد هم می رود. حالا یک مربی می آید که معروفیت او را ندارد اما نتایج درخشانی می گیرد اما باز هم می گویند او کوچک است. مگر یک مربی باید چه کار کند؟ اگر نتیجه گرفته، یعنی خوب بوده و باید بگذارند به کارش ادامه بدهد
به گزارش ایران ورزشی، محمد خاکپور کم مصاحبه می کند و به قول خودش فوتبالی نیست که بخواهد درباره فوتبال حرف بزند. با اصرار ما اما سرمربی سابق تیم امید از اتفاقاتی که این روزها برای دو تیم استقلال و پرسپولیس رخ داده، صحبت می کند و اینکه باید چه شرایطی پیش بیاید تا فوتبال ایران پیشرفت کند و بازیکنان مستعد بتوانند رشد کنند. خاکپور البته درباره اسکوچیچ و شرایط او در تیم ملی هم حرف می زند. او تأکید می کند وقتی سرمربی تیم ملی نتیجه گرفته و پیروز بوده، چرا باید دست به نیمکت او بزنیم و برای حضور در جام دنیای مربی دیگری استخدام کنیم.
مدت هاست خبری از شما در فوتبال نیست. چرا؟ چه کار می کنید؟
خبر خاصی نیست و من هم فوتبالی نیستم که بخواهم در فوتبال باشم. به قول خارجی ها وقتی خبری نباشد، یعنی اوضاع خوب است.
اما فوتبال به پیشکسوتانی مثل شما نیاز دارد. بخصوص حالا که شرایط بحرانی شده و به عنوان نمونه دو باشگاه پرسپولیس و استقلال در خطر حذف از لیگ قهرمانان آسیا قرار دارند.
من کلی می گویم. اگر کیفیت فوتبال مان پایین است و پیشرفت نمی کند، دلیل اصلی اش این است که باشگاه ها خصوصی نیستند. تا سیستم حق انتشار و درآمدزایی وجود نداشته باشد، کیفیت در همین حد باقی می ماند. حالا اگر AFC فشار می آورد نیتش این است که کیفیت را بالا ببرد. مثلاً برای آنها چه فرقی دارد که مالک این دو باشگاه چه کسانی باشند؟ قصد AFC این است که باشگاه ها خصوصی شوند و درآمدزا باشند. اما ما بنا به دلایلی که داریم و بخش اعظمش هم سیاسی است، مقابل این مسأله مقاومت می کنیم و هر بار بهانه جدیدی می آوریم.
اما این بار به نظر می رسد موضع AFC فشار است تا دو باشگاه از مالکیت مشترک خارج شوند.
فکر کنم تا چند وقت دیگر AFC یک مأمور به ایران بفرستد تا در فدراسیون فوتبال بنشیند و به عنوان کارمند فعالیت کند. متأسفانه آنها هم به مقدار کافی سرشان کلاه رفته و تمام قضایا را می دانند. ماجرای خصوصی شدن پرسپولیس و استقلال از مدت ها قبل بوده و الان هم حرفش را می زنند. یادم هست زمان ما آقای پروین می خواست پرسپولیس را بخرد اما من می دانم و شما هم می دانید به خاطر هواداران و جمعیت زیادی که پشت این دو تیم هستند، هیچ وقت صلاح نمی بینند که آنها را به بخش خصوصی واگذار کنند.
اگر AFC فشار خود را بیشتر کند، شاید چنین اتفاقی رخ بدهد. نظر شما چیست؟
من بعید می دانم. با توجه به فشارهایی که AFC وارد می کند، اگر این اتفاق هم رخ بدهد قطعاً صوری خواهد بود. به عنوان نمونه نفری را می آورند و می گویند او مالک پرسپولیس است ولی در اصل خودشان می دانند که او مالک نیست و مأمور وزارت ورزش است. اگر AFC مجبورشان کند، شاید چنین اتفاقی بیفتد.
کمی هم درباره تیم ملی صحبت کنیم. دراگان اسکوچیچ در 14 دیدار، 13 برد و یک تساوی به دست آورده اما منتقدان می گویند او برای حضور در جام دنیای، مربی کوچکی است و باید دنبال نام بزرگتری برویم. شما موافق این نقدها هستید یا نه؟
متأسفانه فوتبال ما به تنها نکته ای که توجه نمی کند، آمار است. درست برخلاف فوتبال دنیا و کشورهای پیشرفته. آنها وقتی می خواهند مربی استخدام کنند، فقط رزومه اش را می بینند و اینکه چه نتایجی در تیم های مختلف به دست آورده است. وقتی ببینند 13 برد و یک مساوی به دست آورده، قطعاً جذبش می کنند. چون از نظر آنها نتایج فوق العاده بوده. در آنجا ملاک توانایی و رزومه است اما در ایران نه. اینجا اما نام، روابط و منافعی که پشت قراردادها پنهان است، مورد توجه قرار می گیرد. مثلاً مارک ویلموتس را می آورند، چند 100 میلیارد می دهند و دو هفته بعد هم او می رود. حالا یک مربی می آید که معروفیت او را ندارد اما نتایج درخشانی می گیرد اما باز هم می گویند او کوچک است. مگر یک مربی باید چه کار کند؟ اگر نتیجه گرفته، یعنی خوب بوده و باید بگذارند به کارش ادامه بدهد.
البته بر خلاف برخی منتقدان، عده ای هم معتقدند با مربی بزرگ هم به جام دنیای رفتیم و کار خاصی انجام ندادیم.
نمی دانم چطور برای شما توضیح بدهم اما یک فرهنگی در فوتبال ما وجود دارد که از 60، 70 سال قبل بوده و هنوز هم هست. شما هر شخصی را بیاورید و به او پستی بدهید، یکسری انتقاد می کنند. فرقی هم نمی کند چه کسی باشد، بزرگ یا کوچک. یک عده نشسته اند تا ساز مخالف بزنند. هیچ کس اما نیامده بنشیند و بگوید برای فوتبال چه کار کنیم که متکی به فرد نباشیم. مثل ژاپن و کره جنوبی که به هیچ کسی اتکا نمی کند و سیستم حرف اول و آخر را می زند. آنها چون ریشه را درست کرده اند، رشد و نمو بهتر انجام می شود. وقتی ریشه خراب باشد، ثمره سلامت نخواهد بود. متأسفانه ما تمام انرژی مان را برای مخالفت و انتقاد می گذاریم و کسی هم نیست که درباره چنین مسائل مشخصی صحبت کند و البته دلسوز هم باشد.
با این صحبت هایی که شما کردید، پس نباید دنبال پیروزیت در جام دنیای باشیم.
ما استعدادهای بسیاری داریم که می توانند در یک سیستم درست رشد و پیشرفت کنند. اگر یک مربی معمولی هم در قالب سیستم مورد نظر بگذاریم، آنها می توانند تیم ملی را به پیروزیت برسانند. اما ما هیچ یک از این کارها را نکرده ایم و می خواهیم در جام دنیای پیروز هم باشیم و به جمع تیم های برتر برویم. وقتی کار نکنیم، چگونه می توانیم به پیروزیت برسیم؟ مگر آن مربیان بزرگی که قبلاً بودند و در جام دنیای هم حضور داشتند چه کار کردند که حالا می خواهیم اسکوچیچ را تغییر بدهیم؟ این همه پول خرج کردیم، این همه ناسزا و بد و بیراه شنیدیم، چه نتیجه ای گرفتیم؟
منبع: خبرگزاری پانا