با سرنوشت من بازی شد و جام جهانی را با بغض نگاه کردم ، اگر در فهرست بودم اتفاق تاریخی برای ایران رقم می خورد - وبلاگ کوجی هامی

به گزارش وبلاگ کوجی هامی، داور زن بین المللی فوتبال ایران می گوید می توانست در فهرست داوران جام جهانی 2022 قطر قرار بگیرد.

قربانی که تا الان افتخارات زیادی برای داوری فوتبال زنان به دست آورده، در خصوص قضاوت استفانی فراپارت داور فرانسوی و یاری هایش نوزا بک برزیلی و کارن دیاز مکزیکی، صحبت های جالبی دارد. هر چند که او با بغض حرف می زند.

قضاوت داوران زن در بازی آلمان و کاستاریکا را دیدید؟

بله، بازی را دیدم و تقریباً می توانم بگویم قضاوت بی نقصی داشتند. اولین تجربه این داوران زن، مسابقه سنگینی بود که با وجود فشار بالا، توانستند به خوبی از پس آن بربیایند و باتوجه به تجربه ای که داشتند قضاوت خوبی صورت گرفت. قضاوتی که باعث افتخار کل جامعه داوری زنان و شاید هم کل زنان جهان شد.

وقتی بازی را می دیدی، چه حسی داشتی؟

زمانی که بازی را دیدم و بهتر است بگویم از اول مسابقات که آنها را به عنوان داور چهارم کنار زمین می دیدم، حسرت می خوردم و به خودم می گفتم اگر فدراسیون فوتبال به ما نگاه می کرد و فقط از ما می پرسیدند چه نیازی دارید، چه اتفاقات زیبایی برای داوری ایران می افتاد. شاید کمی رؤیایی باشد اما خیلی راحت می توانستیم در جام جهانی 2023 زنان که در استرالیا و نیوزیلند است، حضور پیدا کنیم.

ما (من و انسیه مافی نژاد) خیلی کوشش کردیم و از بین 800 داور من توانستم به فهرست 56 نفره برسم و انسیه هم به فهرست 100 نفره یاری داوران راه پیدا کند. این مسأله اتفاق بزرگی بود و ما با یاری خانواده های مان خوب کار نموده بودیم ولی یک جاهایی فیفا الزاماتی در نظر داشت که VAR و قضاوت مسابقات مردان مهم ترین آنها بود. من لایسنس کار با VAR را داشتم اما قضاوت مسابقات مردان را از دست دادیم. با توجه به اینکه قاره آسیا میزبان جام جهانی زنان است می توانستم شانس بیشتری داشته باشم اما خیلی راحت از دست رفت.

وقتی داوران زن در جام جهانی قطر را دیدم، همه کوشش ها و اتفاقاتی که از سال 2020 یعنی زمانی که کاندیداهای قضاوت جام جهانی زنان شدیم، تا الان برایم مرور شد. مخصوصاً وقتی بازی آلمان و کاستاریکا را دیدم، خیلی اتفاقات از ذهنم عبور کرد. در تمام این مدت من بارها به فدراسیون فوتبال رفتم اما اصلاً انگار صدای ما را نمی شنیدند و فقط و فقط دغدغه شان تیم ملی و جام جهانی بود.

یعنی هیچ توجهی نشد؟

بارها گفتیم ما هم شانس حضور داشتیم اما نه تنها بی توجهی شد بلکه حتی با بی احترامی با ما برخورد کردند. دلم شکست اما دوباره سرم را بالا گرفتم و به جایی رسیدم که می گویم فقط خودم باید کوشش کنم. فیفا با کسی شوخی ندارد و بحث حضور داوران زن آنقدر برایش مهم بود که با تمام فدراسیون ها، تماس تلفنی گرفت. با فدراسیون ایران هم با علیرضا سهرابی و دانیال مرادی صحبت و کاملاً روشن کردند که قضاوت مسابقات مردان و کار با VAR الزام است اما همه فدراسیون ها این کار را برای داوران انجام دادند به جز ایران. یعنی از بین 56 کاندیدای داوری، 55 کاندیدا الزامات را انجام دادند و فقط مهسا قربانی و انسیه مافی نژاد جدا شدند. اینها قصه را غم انگیز نموده. تا الان هم به هر جایی رسیدیم کوشش خودمان و خانواده های مان بود. به خاطر بی توجهی و کم لطفی تمام کوشش ما به باد رفت. یک ماه آخر هم می خواهند فهرست را اعلام نمایند.

در این یک ماه دیگر هیچ شانسی ندارید؟

آن چیزی که شنیدیم ظاهراً شانس دیگری نداریم. فهرست قرار است ماه دسامبر اعلام گردد. فیفا اعلام نموده بود مسابقات را بررسی می کنیم و تورنمنت ها را بارها برای آقای کامرانی فر که آن موقع دبیر کل بودند شرح دادیم و حتی از یکی، دو ماه قبل گوشزد کردیم اما نمی دانم روی چه حسابی ما را جدی نمی گرفتند. انگار نمی خواستند این اتفاق بیفتد.

چرا؟

نمی دانم چرا. شاید منافع شخصی برای شان نداشت. آنها دنبال منافع شخصی خودشان بودند نه منافع عمومی. اگر ما به این مسابقات می رفتیم، اولین داوران ایرانی و اولین داوران محجبه در جام جهانی می شدیم که تبلیغ اسلامی و ایرانی بزرگی بود و می توانست بازتاب خوبی داشته باشد اما آنها به فکر منافع خودشان بودند. من حتی به آقای تاج هم گفتم اگر جام جهانی برویم اولین داور محجبه جهان می شویم و اگر این مسأله به نام ایران رقم بخورد خیلی خوب است اما با آینده و سرنوشت ما بازی شد و تمام کوشش های مان به باد رفت.

شرایط تان برای جام جهانی بعدی چطور است؟ به لحاظ سنی البته از نظر خودتان و انگیزه داشتن، مسئله ای ندارید؟

از نظر سنی مشکل نداریم. فیفا محدودیت سنی را سال هاست که برداشته است و نمی دانم چرا در ایران باب شده که تا 45 سالگی داوری می دهند. به هر حال طبق قوانین جام جهانی می توانیم برای جام جهانی آینده آماده شویم. باید عملکرد خوبی داشته باشیم چون قوانین فیفا تغییر نموده و یکسری بایدها در نظر گرفته و اگر روند همان باشد قطعاً اتفاق نخواهد افتاد.

پس ناامید نیستید؟

من هیچ وقت ناامید نمی شوم اما غمگین هستم. الان خیلی ناراحتم که از باب گلایه و ناراحتی صحبت می کنم. دوست داشتم الان خبرهای خوب می دادم اما اینطور نشد.

در این مدت به مهاجرت هم فکر کردید؟ مثل آقای فغانی.

نه، قضاوت برای یک کشور دیگر فرایند سختی دارد. آقای فغانی هم از طرف ایران بود وگرنه به این موضوع هم فکر نموده بودم.